Terugblik eerste seizoenshelft BAS D1

In vergelijking met het seizoen ’12-’13 is er het een en ander veranderd. Vanuit de E1 zijn overgekomen Aimen, Bart, Coen, Tyrick en Luca. Overgebleven uit de D1 waren; Bas, Bennet, Dion, Dirk, Leander, Jibelino, Selim en Tijmen. Terwijl ook de gehele trainersstaf een wijziging onderging. Trainer Bart ging verder in het ontwikkelen van de keepers, assistent Freddy nam de E1 voor zijn rekening. Daarvoor in de plaats kwam de technische staf van de C1 over, met Mark en Tom als trainers en Sander in de rol als leider/grensrechter.

Het seizoen startte moeizaam. Er werd eerst nog wel gewonnen van buurman Asv Dronten, maar in de daaropvolgende wedstrijden bleken tegenstanders (nog) net wat verder in hun ontwikkeling. Zowel tegen CSV’28 als tegen Hatto Heim werd er met 5-0 verloren. Terwijl er daartussen nog gelijkgespeeld werd tegen SVI.

Ook de competitiestart hield wat te wensen over. Qua resultaat dan, want voetballend waren we stappen aan het maken. De eerste twee tegenstanders waren twee titelkandidaten, waar de mannen gelijk flink aan de bak konden. Wat de eerste helft goed was vol te houden bleek, tegen zowel DSV’61 als tegen ’t Harde, de tweede helft er eigenlijk net één te veel. In de opvolgende wedstrijden tegen Swift´64 en Zeewolde, waren we heel dicht bij een punt/overwinning, maar trokken we uiteindelijk net aan het kortste eind. Tegen Swift’64 lag dat vooral aan een matige eerste helft, met twee snelle tegendoelpunten, die we in de tweede helft niet meer te boven kwamen. Tegen Zeewolde was dat vooral te wijten aan één mindere periode. Vanaf minuut één overvleugelden we de tegenstander met prima spel. Helaas resulteerde dit niet in doelpunten, waarna die ene periode ons uiteindelijk de das om deed (1-0). Reaal Dronten kwam de week hierna op bezoek. Lange tijd leek het erop dat we ook deze wedstrijd zouden verliezen, totdat Tijmen Stegeman het op zijn heupen kreeg. Vanaf de middenlijn werd er door de drontense verdediging geslalomd, om vervolgens de bal koelbloedig in de hoek te schuiven en ons het broodnodige punt te bezorgen.

Ondertussen werd er ook doordeweeks geoefend. Tegen eersteklasser IJVV werd er in de laatste minuut nipt verloren (2-3). Na een 0-2 achterstand bracht Bennet van Veen ons in de tweede helft binnen enkele minuten weer op gelijke hoogte, waarna IJVV pas in de blessuretijd het verschil kon maken. Drie weken later stond eersteklasser ESC voor de deur. Waar de wedstrijd tegen IJVV nog gelijk op ging, was dit tegen ESC niet het geval, maar er werd geknokt voor elke meter en resultaat gehaald (1-1).

De uitslagen krompen, we werden dominanter, maar, eerlijk is eerlijk, het begon toch een beetje te knagen. De complimenten waren leuk, maar daar maalde niemand om. Er moest gewonnen worden. Een oefenduel tegen Unicum moest uitkomst bieden. Ook al was daar in de eerste helft weinig van te merken. Unicum pakte de controle en drukte ons ver terug op eigen helft, we hadden het moeilijk en konden uiteindelijk tevreden zijn met een 0-1 ruststand. Zo anders was de tweede helft. Nu was het BAS met het initiatief. Er werd hard gewerkt, goed gevoetbald en gewonnen. Het bleek een voorbode voor wat komen gaat.

Daarna werd er nog wel verloren van een uitstekend spelend Nunspeet, maar de overwinning tegen Unicum, die bleek er eentje met een betoverende werking. De motor leek op gang en voorlopig niet meer te stoppen. Wederom werd Asv Dronten met een goeie pot voetbal opzij gezet. Sterker nog, we wisten achterin voor het eerst de nul te houden, terwijl juist voorin ‘de schwung’ er in leek te komen. Die week erna moest er worden aangetreden tegen VSCO’61. Die op dat moment al vijftien punten had vergaard, maar zoals ik al eerder zei, we waren op dreef. Zo ondervond ook VSCO’61, dat in de eerste helft alle hoeken van het veld te zien kreeg en van geluk mocht spreken met maar één tegengoal. In de tweede helft een beter Oosterwolde, maar dat leverden geen problemen op. Achterin hielden we de boel weer goed dicht, terwijl Coen de eindstand bepaalde (0-2). Vervolgens moest ook WHC er aan geloven en werd er voor de derde! maal op rij de nul gehouden. (0-2)

De volgende tegenstander, Sv Lelystad wist deze reeks op 7 december te beëindigen. Voor het eerst sinds 26 oktober moest er een tegentreffer geïncasseerd worden, maar er werd wel weer gewonnen. Ook al ging dat niet vanzelf. Een goed spelend Sv Lelystad maakte het ons knap lastig, waardoor we lange tijd op een gelijkspel leken af te stevenen, totdat Leander de bal voor zijn voeten kreeg en in de laatste minuut ons naar de overwinning schoot.

Het jaar eindigde we tegen rode lantaarndrager ESC. We kwamen moeilijk uit de startblokken en kwamen na 15 minuten al op achterstand. Een nuttige achterstand zo bleek, de boel was plots klaarwakker en het gas ging erop. Binnen vijf minuten was de achterstand omgebogen in een voorsprong en werd dit in de tweede helft verder uitgebouwd. Niks weggeven, kansen creëren en nog een keer scoren. De perfecte afsluiter van een geweldig halfjaar.

Hoe staan de linies ervoor?

Keeper
Met Tyrick Bodak hebben we een klein pareltje in de goal. Wekelijks laat hij ons weer zien wat hij allemaal in zijn mars heeft. Opbouwend zijn er reuze stappen gemaakt, maar ook zijn keeperskunsten blijven verbeteren. Uit zijn doel verdedigen en het inspelen van zijn teamgenoten zullen de keywords zijn voor komende halfjaar.

Verdediging
Bestaande uit; Bart Knorren, Bas van Luenen, Dion van Asselt, Selim Yildiz en Jibelino Kinango. Waar er tijdens de seizoenstart nog geregeld een tegengoal moest worden geïncasseerd, is dit aan het eind van de eerste seizoenshelft wel even anders. Gesteund door doelbewaker Tyrick worden menig aanvallen in de kiem gesmoord en kregen we in de laatste vijf wedstrijden maar twee doelpunten tegen. Nog wat meer durf en lef zou deze linie de boost geven, om uit te groeien tot de kracht van dit elftal.

Middenveld
Dirk Bouma werd vanuit de verdediging gepromoveerd tot middenvelder, gevleugeld door kompaan Aimen el Achack. Terwijl de nummer tien positie met name door Leander Touw en Bennet van Veen werd bezet. De moeizame start had ook zo zijn invloed op dit viertal. Wekelijks moest er flink worden gestreden om onder de druk van de tegenstander uit te voetballen, wat gedurende het seizoen meer en beter lukte. Echter op het verdedigende aspect behoort deze linie tot één van de beste uit de competitie. Voetbalslimheid gekoppeld aan een grote hoeveelheid werklust brengt ons steeds vaker in staat om wedstrijden te domineren. Voor na de winterstop zijn er stappen mogelijk in balbezit. Bepalend worden.

Aanval
De drieman sterke voorhoede bestaande uit; Tijmen Stegeman, Luca Schaap en Coen Grafhorst. Gesteund door Bennet van Veen, die geregeld een positie voorin inneemt. Een stel kanjers bij elkaar, dat zeker. Waar we tijdens de start van de competitie veelal op eigen helft werden gedrukt, was dat behoorlijk afzien voor onze voorhoede. Er moest geregeld extra werk worden verzet in verdedigend opzicht, wat men niet altijd even leuk vond, maar zonder te klagen hielpen ze het team waar het kon. Gedurende het seizoen konden we geleidelijk aan steeds meer op de helft van de tegenstander spelen, tot vreugde van dit viertal. Met de week zien we het plezier en vertrouwen groeien. Op naar een aanvallend 2014!

Wat zijn de vooruitzichten?
In 2014 staat er een behoorlijk programma voor de deur. In de voorbereiding wordt er geoefend tegen eersteklassers, waarna de competitie wordt gestart tegen de hoogs genoteerde ploegen. Waarbij we vooral benieuwd zijn naar de gemaakte stappen van dit elftal. Met een hardwerkend team blijkt er heel veel mogelijk te zijn. Zelfs tegen teams uit een hogere klasse.

Maar ook in het vervolg van de competitie liggen er zat mogelijkheden, daar zijn we van overtuigd. Het kan nog beter. Als team, maar zeker ook individueel, want zoals Theo Reitsma ooit eens zo mooi verwoorde 'Dit is een goed stel, hoor!'.

En dat is het zeker. We hebben er vertrouwen in!

Rest ons alleen nog van de gelegenheid gebruik te maken om iedereen fijne feestdagen te wensen en een gezond, sportief en succesvol 2014!